MOST CITED
10th May 2002
optymalna alokacja zasobów
Optimal resource allocation for safety in distributed complex electromechanical systems
Existing optimal resource allocation for system safety mainly concentrates on series/parallel systems or systems that can be converted into series/parallel models. However, for some distributed complex electromechanical systems, it is very difficult or even impossible to refine them into a series/parallel model; in addition, the safety of some system units is immeasurable because of the coupling relationship complexity in the system composition structure. In this paper, a novel method based on complex networks and path set-based dynamic programming is proposed for the optimal resource allocation for maximal safety of distributed complex electromechanical systems with non-series-parallel structures. As a measurement of the system safety, safety importance is defined, which is a function of two safety feature parameters - accident loss and accident probability. A practical system is taken as an example to illustrate and verify the feasibility and applicability of the proposed method.
Optymalna alokacja zasobów zapewniająca bezpieczeństwo w złożonych rozproszonych systemach elektromechanicznych
Istniejące strategie optymalnej alokacji zasobów służące zapewnieniu bezpieczeństwa systemów skupiają się głównie na systemach szeregowo-równoległych lub na systemach, które można przekształcić w modele szeregowo-równoległe. Jednakże, w przypadku niektórych złożonych rozproszonych systemów elektromechanicznych, przetworzenie na model szeregowo-równoległy może być bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Dodatkowo, z powodu złożoności relacji sprzężeń w fizycznej strukturze tego rodzaju systemów, bezpieczeństwo niektórych jednostek systemowych jest niemierzalne. W niniejszym artykule przedstawiono nową metodę optymalnej alokacji zasobów gwarantującą maksymalne bezpieczeństwo złożonych rozproszonych systemów elektromechanicznych o strukturze innej niż szeregowo-równoległa. Metoda ta oparta jest na sieciach złożonych i wykorzystuje dynamiczne programowanie bazujące na zbiorach ścieżek. Jako miarę bezpieczeństwa systemu zastosowano pojęcie hierarchii bezpieczeństwa, zdefiniowane jako funkcja dwóch parametrów bezpieczeństwa: strat z tytułu awarii oraz prawdopodobieństwa awarii. Dla zilustrowania proponowanej metody i weryfikacji jej przydatności i możliwości zastosowania, przedstawiono przykład rzeczywistego systemu.